Leasing-Μισθώματα Βαρέα Επαγγελματικά
Μηχανή Αναζήτησης

Τεχνικό

ΔΙΑΦΟΡΑ
Διαφορικό
Διαβάστηκε από 4937 αναγνώστες
Το “κλειδί” της μετάδοσης
Πραγματική απεικόνιση ενός διαφορικού συστήματος. Στην εποχή μας υπάρχουν και διαφορικά άλλων τύπων, όπως το Torsen, το μπλοκέ και το διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης. Στα δε τετρακίνητα αυτοκίνητα χρησιμοποιείται το κεντρικό διαφορικό, μεταξύ των δύο αξόνων κίνησης.
Πλανήτες και δορυφόροι σε πλήρη αρμονία κίνησης… όχι δεν πρόκειται για αστρονομία, αλλά για μερικά από τα βασικά στοιχεία ενός διαφορικού. Του εξαρτήματος δηλαδή, που όσο και αν γνωρίζουμε την ύπαρξη του, δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε την λειτουργία του και τον λόγο ύπαρξης του.
Τι είναι το διαφορικό;
Για να εξηγήσουμε τη λειτουργία του διαφορικού, είναι προτιμότερο να ξεκινήσουμε με ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι ένα αυτοκίνητο κινείται στη ευθεία, με τη μηχανή να μεταδίδει την κίνηση στον πίσω άξονα μέσω αλυσίδας (όπως στα ποδήλατα και στις μοτοσικλέτες). Όσο η κίνηση παραμένει ευθύγραμμη, το σύνολο λειτουργεί χωρίς προβλήματα, αλλά στην πρώτη στροφή είναι σίγουρο πως το αυτοκίνητο θα ανατραπεί ή ο οδηγός θα χάσει τον έλεγχό του. Αυτό συμβαίνει διότι στρίβοντας το αυτοκίνητο, ο εσωτερικός τροχός διανύει απόσταση μικρότερη του εξωτερικού, αφού τα νοητά τόξα που διαγράφουν οι ρόδες του οχήματος είναι μεν ομόκεντρα, αλλά διαφέρουν στο μήκος της ακτίνας. Το διαφορικό είναι ένα μηχανικό σύστημα αποτελούμενο από γρανάζια, το οποίο μεταδίδει την κίνηση στους τροχούς, επιτρέποντάς τους όμως παράλληλα να περιστρέφονται με διαφορετική ταχύτητα ο ένας απ' τον άλλο. Αν και υπάρχουν πολλά είδη διαφορικών με ποικίλα χαρακτηριστικά, εμείς θα σταθούμε στην απλούστερη μορφή του για λόγους ευκολίας.
Πώς λειτουργεί;
Το διαφορικό αποτελείται από:
-Το κέλυφος ή πυξίδα
Πρόκειται για ένα κωνικό γρανάζι, στην εσωτερική πλευρά του οποίου υπάρχουν δύο κάθετοι βραχίονες, όπου περιστρέφονται δύο μικρότερα γρανάζια που τα ονομάζουμε δορυφόρους.
-Τους πλανήτες
Δύο επίσης κωνικά γρανάζια, τα οποία αποτελούν την απόληξη των ημιαξονίων των τροχών και εφάπτονται με τους δορυφόρους. Ο άξονας μετάδοσης περιστρέφει την πυξίδα, η οποία συμπαρασύρει σε κίνηση όλο το σύστημα του διαφορικού. Οι πλανήτες, περιστρεφόμενοι με την ίδια ακριβώς ταχύτητα, ασκούν ισόρροπη δύναμη στους δορυφόρους, οι οποίοι λειτουργούν ως συνδετικός κρίκος μεταξύ των δύο ημιαξονίων. Στις στροφές, η πυξίδα διατηρεί την ταχύτητα περιστροφής της, όμως ο εσωτερικός τροχός (δεξιός ή αριστερός) επιβραδύνει. Ομοίως μειώνει την περιστροφή του και ο πλανήτης που συνδέεται μέσω του ημιαξονίου με τον αντίστοιχο τροχό και ως αποτέλεσμα επιβραδύνονται και οι δορυφόροι, αναγκάζοντας τον πλανήτη του εξωτερικού τροχού να περιστραφεί ταχύτερα. Έτσι, ο εξωτερικός τροχός "καλύπτει" τη μεγαλύτερη απόσταση που χρειάζεται να διανύσει, χωρίς να μπλοκάρει και να προκαλέσει απώλεια ελέγχου του οχήματος.
Αν και απλό σε κατασκευή, δεν είναι εύκολα αντιληπτός ο τρόπος λειτουργίας του διαφορικού. Με γκρι χρώμα απεικονίζεται η πυξίδα, στους βραχίονες της οποίας στηρίζονται οι δορυφόροι (μπλε χρώμα), ενώ με κόκκινο χρώμα απεικονίζονται οι πλανήτες.

Πραγματική απεικόνιση ενός διαφορικού συστήματος. Στην εποχή μας υπάρχουν και διαφορικά άλλων τύπων, όπως το Torsen, το μπλοκέ και το διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης. Στα δε τετρακίνητα αυτοκίνητα χρησιμοποιείται το κεντρικό διαφορικό, μεταξύ των δύο αξόνων κίνησης.