Η ιστορία της Ford Trucks

Με βάση τη σχετική συμφωνία μεταξύ του Ομίλου Koç και της Ford που πηγαίνει πίσω στο μακρινό 1959, η Otosan ξεκίνησε την κατασκευή του πρώτου φορτηγού της το 1960. Τα μοντέλα F600 κατασκευάζονταν στην Τουρκία έως το 1966 ενώ έκτοτε και ως το 1983, η σειρά φορτηγών «D Line» της Ford Cargo κατάφερε να διαθέσει περισσότερα από 65.000 οχήματα.
Από το 1982 ξεκίνησε η παραγωγή οχημάτων στο εργοστάσιο Inonu παρά το γεγονός ότι τα «επίσημα» εγκαίνια της εν λόγω γραμμής παραγωγής πραγματοποιήθηκαν τον Ιούλιο του 1986.
Το συνολικό εμβαδό του εν λόγω εργοστασίου ανέρχεται στα 1,1 εκ. τ.μ. εκ των οποίων τα 90.000 τ.μ. αφορούν σε κτιριακές εγκαταστάσεις.
Στην παρούσα φάση, το Ford Otosan Inonu είναι σε θέση να κατασκευάσει έως και 15.000 φορτηγά οχήματα, 11.000 κινητήρες καθώς και εκατοντάδες χιλιάδες μηχανικά μέρη από διάφορα μοντέλα της Ford όπως το δημοφιλές Transit.
Από το 1985 τα φορτηγά της Ford Cargo έφεραν κινητήρες Dovertech ενώ από το 1998 έως το 2003 κατασκευάζονταν τα μοντέλα «Cargo 98MY».
Η σειρά φορτηγών «H298» ακολούθησε με κινητήρες «Ecotorq» ενώ μετέπειτα εμπλουτίστηκε με τη σειρά «H476» από το 2007 με νέους κινητήρες 9,0λτ. πέραν της χωρητικότητας των 7,3λτ. με απόδοση από 260 – 380 ίππους.
Το 2010 ξεκίνησε η κατασκευή των χωματουργικών οχημάτων της εταιρείας με νέους Ecotorq κινητήρες τεχνολογίας Euro5 ενώ, το 2012 λανσαρίστηκε ο τράκτορας «Ford Cargo 1846T» με ισχύ 460 ίππων και μέγιστη ροπή 2.100 Nm.
Κατά τη διάρκεια του 2013, η Ford Trucks υπέγραψε συμφωνία συνεργασίας με την κινέζική JMC Heavy Duty Vehicle Co. Ltd, βάσει της οποίας, οι κινητήρες Ecotorq παράγονται στην Κίνα από την JMC.
Από το 2016, η Ford Otosan προσφέρει τα βαρέα επαγγελματικά της οχήματα με κινητήρες Ecotorq με κυβισμό 9 ή 13λτ. (προδιαγραφών Euro3, Euro5 ή Euro6) ενώ αξίζει να σημειώσουμε πως, το κόστος εξέλιξης των εν λόγω μηχανικών συνόλων υπερέβη τα 100 εκ. δολάρια.
Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε πως τα οχήματα της Ford Trucks διατίθενται σε περισσότερες από 50 χώρες σε τρεις διαφορετικές ηπείρους μεταξύ των οποίων αξίζει να αναφέρουμε την ΕΕ, την Ρωσία, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή.