Μπορεί η Land Rover να έχει χτίσει τον «θρύλο» της με μοντέλα όπως τα Defender και Range Rover, ωστόσο έκανε μερικές -όχι και τόσο επιτυχείς- προσπάθειες να δημιουργήσει τη δική της απάντηση στο Unimog της Mercedes-Benz. Δείτε μια διαφορετική οπτική της ιστορίας της εμβληματικής βρετανικής μάρκας…
Φορτηγό με βάση το Land Rover Defender
Το εγχείρημα «
Llama» ξεκίνησε το 1985 με βάση ένα τροποποιημένο σασί από το
Defender 110, με τα δύο οχήματα να μοιράζονται το 85% των μερών τους. Διέθετε όμως πιο χοντρό ατσάλι και διπλά πίσω ελατήρια, ώστε να επιτευχθεί ένα
ωφέλιμο φορτίο της τάξης των 1,75 τόνων. Επιπλέον, οι άξονες του Defender αντικαταστάθηκαν από νέους, φαρδύτερους κατά 305 χλστ. για τη βελτίωση της ευστάθειας του φορτηγού.
Η
καμπίνα ήταν κατασκευασμένη από fiberglass (υαλοβάμβακα) και είχε κλίση προς τα εμπρός για να επιτρέψει την πρόσβαση στο σύστημα μετάδοσης κίνησης, μια σχεδίαση που διόρθωσε ένα μεγάλο πρόβλημα που είχε το προηγούμενο 101 FC. Επιπλέον, το εσωτερικό ήταν λιγότερο «σπαρτιάτικο», με τις περισσότερες επιφάνειες να είναι καλυμμένες από πλαστικό και καουτσούκ. Η καμπίνα του Llama χρησιμοποιούσε επίσης μια μεγάλη γκάμα εξαρτημάτων από άλλα οχήματα του
Rover Group, συμπεριλαμβανομένων των Defender, Austin Metro και Austin Montego για περαιτέρω μείωση του κόστους.
Η αποτυχία στις δοκιμές
Η Land Rover κατασκεύασε
11 πρωτότυπα φορτηγά Llama, τα οποία στάλθηκαν στο υπουργείο άμυνας για δοκιμές. Διέθεταν μια σειρά υπερκατασκευών, όπως ανοιγόμενες καρότσες, κιβωτάμαξες από fiberglass, χώρους φόρτωσης με μουσαμά, αλλά και κλειστές εκδόσεις ειδικές για χρήση ως ασθενοφόρα και οχήματα ραδιοεπικοινωνιών.
Ωστόσο τα πράγματα δεν πήγαν καλά στις δοκιμές, στη διάρκεια των οποίων αποκαλύφθηκαν μια σειρά από ψεγάδια, όπως το γεγονός πως
τα Llama ήταν ασταθή σε δύσκολα εδάφη, εξαιτίας της ανάρτησης με (διπλά) ελατήρια και του υψηλού κέντρου βάρους τους. Επιπλέον, τα φορτηγά δεν είχαν ικανοποιητική απόδοση όταν έφεραν πλήρες φορτίο.
Πρόβλημα ήταν και το γεγονός πως
το Llama έφερε έναν V8 κινητήρα βενζίνης, χωρητικότητας 3,5 λίτρων και απόδοσης 110 ίππων, καθώς το βρετανικό υπουργείο είχε πρόσφατα στραφεί στην πετρελαιοκίνηση. Οπότε, η Land Rover κατασκεύασε ένα πρωτότυπο όχημα με τον 4κύλινδρο turbodiesel των 2,5 λίτρων που είχε λανσάρει το 1986. Ο κινητήρας αυτός, όμως, είχε ισχύ 85 ίππων και δεν ήταν επαρκής για το Llama.
Κάπως έτσι, το βρετανικό υπουργείο απέρριψε την πρόταση της Land Rover, προτιμώντας το
Reynolds-Boughton RB44, που στηριζόταν στο ελαφρύ φορτηγό Dodge 50 Series και το οποίο παραγόταν στο Ην. Βασίλειο από την Chrysler Europe. Ωστόσο, τα RB44 αποδείχθηκαν στην πράξη αναξιόπιστα και έτσι η κυβέρνηση αναγκάστηκε να στραφεί εκ νέου στα 101 Forward Control, τα οποία συνέχισε να χρησιμοποιεί μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Τίτλοι τέλους
Στο μεταξύ, η Land Rover είχε κατασκευάσει μια πρωτότυπη εκδοχή δρόμου του Llama, με πρόθεση να παράξει μαζικά το φορτηγό πλάι στο Defender. Ωστόσο,
το εγχείρημα εγκαταλείφθηκε το 1988, καθώς υπήρξε ο (δικαιολογημένος) φόβος πως το όχημα δεν θα τα έβγαζε πέρα απέναντι στο Unimog. Παρόλα αυτά, άφησε ορισμένα στοιχεία του ως παρακαταθήκη στο Defender που λανσαρίστηκε το 1987.
Σήμερα, έχουν «επιζήσει» ορισμένα από τα πρωτότυπα Llama και κάποια από αυτά κοσμούν με την παρουσία τους τη συλλογή «Dunsfold Collection of Historic Land Rovers» στο Σάρρεϋ. Το μοναδικό Llama που βγήκε από τη γραμμή παραγωγής εκτίθεται στο
Βρετανικό Μουσείο Αυτοκινήτου στο Gaydon, μαζί με το πρώτο Land Rover και ένα πρωτότυπο φορτηγό 101.
Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »