Η MAN ιδρύθηκε το 1915 ενώ, από το 1971 έμελλε να υιοθετήσει το λογότυπο με το λιοντάρι της Bussing, την οποία εξαγόρασε.

MAN Buses: Οράματα από το μέλλον… σήμερα

Στις 21 Ιουνίου του 1915, στην Νυρεμβέργη, ιδρύθηκε η εταιρεία «Lastwagenwerke M.A.N. – Saurer» και λίγο αργότερα, το πρώτο φορτηγό με μεικτό βάρος 3t. κατασκευάστηκε στη γραμμή παραγωγής της στο Lindau. Ακολούθως, ξεκίνησε η παραγωγή των πρώτων λεωφορείων της εταιρείας ενώ, το 1924, η εταιρεία που έμελλε να μετονομαστεί σε «MAN Truck & Bus» κατασκεύασε το πρώτο αστικό λεωφορείο της με χαμηλό δάπεδο. Από το 1955, η παραγωγή των φορτηγών και των λεωφορείων της εταιρείας μεταφέρθηκε σε ένα νέο εργοστάσιο στο Μόναχο ενώ, το 1961 η εταιρεία παρουσίασε το μοντέλο 750 HO, ένα λεωφορείο που πολλαπλές διαφορετικές εκδόσεις, καθώς το πλαίσιο του μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως βάση για ειδικές κατασκευές που αφορούσαν τουριστικά, υπεραστικά ή αστικά λεωφορεία.
Καταλήγοντας, αξίζει να αναφέρουμε πως, το 1971, η MAN εξαγόρασε την εταιρεία Bussing Automobilwerke και τη γραμμή παραγωγής της στο Salzgitter ωστόσο, η βασική εξέλιξη που προέκυψε από την συγκεκριμένη συνεργασία ήταν η υιοθέτηση του λογότυπου της Bussing από τη MAN, το λιοντάρι του Brunswick, που έμελλε να αποτελέσει έως και σήμερα το λογότυπο της γερμανικής εταιρείας παραγωγής βαρέων επαγγελματικών οχημάτων.
Στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 ετών ιστορίας της, η MAN Truck & Bus επέλεξε να παρουσιάσει για ακόμη μια φορά και στην Busworld 2015, το επετειακό MAN Lion’s Coach «100 Years Edition», ένα λεωφορείο… κόσμημα από το οποίο θα παραχθούν μόλις 100 συλλεκτικά οχήματα που ενσωματώνουν στον εξοπλισμό και τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά, όλες τις κορυφαίες τεχνολογικές εξελίξεις που η MAN Truck & Bus έχει να προσφέρει αυτήν τη στιγμή.

Μια πρόγευση του μέλλοντος: το πρόγραμμα «MAN 20XX»
Κατά τη διάρκεια της Busworld 2015, η MAN Truck & Bus παρουσίασε τα πιο πρόσφατα αποτελέσματα ενός προγράμματος της με την ονομασία «Virtual Mobility Bus – MAN_20XX», στο οποίο συμμετείχαν 16 φοιτητές οι οποίοι, επί ένα 6μηνο κλήθηκαν να εξελίξουν νέες ιδέες αναφορικά με την μορφή και τις δυνατότητες ενός αστικού λεωφορείου από το έτος… 2050.
Μεταξύ των προτάσεων που εξελίχθηκαν αξίζει να αναφέρουμε το… σενάριο «Αίσθηση Ασφάλειας» όπου οι φοιτητές οραματίστηκαν ένα αυτόνομο λεωφορειο που θα προσφέρει ασφαλείς μετακινήσεις εντός της πόλης χωρίς την ανάγκη οδηγού.
Ένας ειδικός χειριστής θα αναλαμβάνει να διαμορφώνει το δρομολόγιο του οχήματος και να ελέγχει τους επιβάτες για τυχόν μεταφορά επικίνδυνων υλών κ.ο.κ.
Προσπαθώντας να προσδιορίσουν τις κοινωνικές, πολιτιστικές, τεχνολογικές και δημογραφικές αλλαγές που θα υφίστανται σε 3 δεκαετίες από τώρα, οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα δημιούργησαν προτάσεις και για άλλα σενάρια όπως τα «Ραντεβού στα τυφλά» και «Άνεση» όπου, το αστικό λεωφορείο του μέλλοντος καλείται να ανταποκριθεί στις ανάγκες που επιφέρει τόσο η χρήση των κοινωνικών δικτύων αλλά και των ενδοαστικών μετακινήσεων στην κοινωνική ζωή των πολιτών αλλά και οι απαιτήσεις που δημιουργούνται κατά τη μεταφορά ατόμων με κινητικά προβλήματα.
Μεταξύ των ιδεών που εξελίχθηκαν αξίζει να αναφέρουμε την ύπαρξη μιας ειδικής εφαρμογής μέσω της οποίας, το λεωφορείο είναι σε θέση να γνωρίζει εκ των προτέρων σε ποιες στάσεις θα επιβιβαστεί και θα αποβιβαστεί ο κάθε ένας επιβάτης, αν έχει ειδικές απαιτήσεις (π.χ. ανάγκη για αναπηρικό αμαξίδιο ή για βοήθεια κατά την είσοδο και έξοδο του από οχήμα σε κάποιον ηλικιωμένο). Με αυτόν τον τρόπο, τόσο ο συγκοινωνιακός φορέας όσο και το ίδιο το όχημα, θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί πιο άμεσα στις ανάγκες όλων των επιβατών του.