Πρόκειται για μια μονάδα παραγωγής που προάγει τις καινοτομίες πάνω στην βιώσιμη κινητικότητα.
Ο χώρος έχει υποστεί διαχρονικά αρκετές αλλαγές όσον αφορά στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του.
Αυτά είναι τα σημεία σταθμοί στην ιστορία του εργοστασίου.
Με το εργοστάσιό της στο Annonay της Γαλλίας να συμπληρώνει αισίως έναν αιώνα ζωής, η Iveco Bus βρήκε την ευκαιρία να γιορτάσει αυτό το ορόσημο, αναδεικνύοντας τις πλέον κομβικές στιγμές στην ιστορία της συγκεκριμένης παραγωγής.
Και όχι άδικα, άλλωστε μιλάμε για μια τοποθεσία που έχει διαδραματίσει νευραλγικό ρόλο ως προς τη διαμόρφωση της συλλογικής κινητικότητας από το 1925, «στεγάζοντας» από τις πρωτοποριακές ιδέες του ιδρυτή του Joseph Besset μέχρι τις σημερινές τεχνολογίες των μηδενικών εκπομπών ρύπων.
Διαθέτοντας γαρ περισσότερους από 1.200 εργαζόμενους σήμερα, οι συγκεκριμένες εγκαταστάσεις – που αποτελούν τη μια από τις δυο μονάδες παραγωγής του Ομίλου Iveco στη Γαλλία – παραμένουν σημείο αναφοράς για την κατασκευή λεωφορείων στην Ευρώπη, παράγοντας οχήματα με χαμηλές ή μηδενικές εκπομπές ρύπων και συναρμολογώντας μπαταρίες.
Ο χώρος έχει υποστεί διαχρονικά αρκετές αλλαγές όσον αφορά στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του
Υπενθυμίζεται δε πως κατά τη διάρκεια της εκατονταετούς ύπαρξής του, το εργοστάσιο του Annonay έχει υποστεί αρκετές διαφοροποιήσεις όσον αφορά στην ιδιοκτησία και στη δομή του.
Συγκεκριμένα, το 1951, ο Sylvain Floirat απέκτησε το χώρο και ίδρυσε την SACA (Société d'Automobiles et Carrosseries d'Annonay), ενώ πέντε χρόνια αργότερα, το 1956, η SACA πωλήθηκε στη Saviem (Societe Anonyme de Vehicules Industriels et d'Equipements Mecaniques), ήτοι τη θυγατρική της Regie Renault για τα βαρέα φορτηγά.
Συνακόλουθα, το 1978, η Renault Vehicules Industriels (R.V.I.) δημιουργήθηκε μετά τη συγχώνευση της Saviem και της Berliet, ενώ το 1999 η
Iveco και η RENAULT V.I. ένωσαν τις δυνάμεις τους για την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων τους σε λεωφορεία, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η IRISBUS, ο δεύτερος μεγαλύτερος κατασκευαστής στην Ευρώπη δηλαδή - που περιήλθε μάλιστα πλήρως στην ιδιοκτησία της Iveco το 2003.
Ολοκληρώνοντας, το 2013, η Iveco Bus, αντικαθιστώντας την ονομασία IVECO-IRISBUS, έγινε η νέα μάρκα που είναι αφοσιωμένη στις επιβατικές μεταφορές, σηματοδοτώντας την έναρξη μιας νέας φάσης ανάπτυξης στο πλαίσιο των άλλων διεθνών δραστηριοτήτων της εταιρείας.
Αυτά είναι τα σημεία σταθμοί στην ιστορία του εργοστασίου
Από εκεί και πέρα, αν θα έπρεπε να ξεχωρίσουμε ορισμένες εμβληματικές στιγμές γύρω από την ιστορία του χώρου στο Annonay, τότε θα καταλήγαμε πάνω κάτω στις εξής:
1938: Ή αλλιώς η επαναστατική χρονιά που εγκαταλείφτηκε το παραδοσιακό «βαρύ» σασί και τοποθετήθηκε ο κινητήρας στο πίσω μέρος, με τον Joseph Besset να αναπτύσσει ένα όχημα ειδικά για τη μεταφορά επιβατών, το Isobloc - το πρώτο ευρωπαϊκό πούλμαν μαζικής παραγωγής κοινώς με αυτοφερόμενη δομή και πίσω κινητήρα.
1997: Το εργοστάσιο προσαρμόστηκε σε έναν νέο τομέα καθαρών καυσίμων, αυτόν του φυσικού αερίου, για τη μαζική παραγωγή του Agora
CNG. Τοιουτοτρόπως, οι πρώτες παραδόσεις πήγαν στη Lille, όπου το βιοαέριο που παρήγαγε η τοπική μονάδα επεξεργασίας λυμάτων χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή καυσίμου μεθανίου για το δίκτυο λεωφορείων της πόλης.
2005: Το έτος που συστήνεται
η καινοτομία Bus Rapid Transit (BRT), η οποία συνδυάζει τον ελκυστικό σχεδιασμό του οχήματος με τα προσαρμόσιμα χαρακτηριστικά και την εύκολη ενσωμάτωση στην πόλη, παρέχοντας προσβασιμότητα, άνεση και αποτελεσματική επικοινωνία επιβατών.
2025: Ως πρωτοπόρος στις εναλλακτικές λύσεις, συνακόλουθα, το εργοστάσιο ενσωματώνει στις γραμμές παραγωγής του τεχνολογίες ηλεκτροκίνησης και συναρμολόγησης μπαταριών, την ίδια ώρα που οι αστικές σειρές E-WAY/GX ELEC και E-WAY H2/GX 337 H2 με fuel cells - καθώς και τα σασί που προορίζονται για ένα άλλο εργοστάσιο του ομίλου – κατασκευάζονται επίσης στο χώρο των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων.
