Τι πρέπει να κάνεις λίγο πριν από το αναπόφευκτο τρακάρισμα!

Οδηγείς αμέριμνος για Σ/Κ, μέχρι που εντελώς απροειδοποίητα βλέπεις μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου το… «μπαμ» να έρχεται, δίχως να μπορείς να κάνεις κάτι για να το αποφύγεις. Αντανακλαστικά σού βγαίνει και σφίγγεσαι! Είναι όμως αυτή η ενδεδειγμένη αντίδραση;

Η γνώμη των ειδικών

Βάσει ερευνών, υπολογίζεται πως το 77 % των ανθρώπων που οδηγούν, έχουν εμπλακεί τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους σε τροχαίο ατύχημα - σοβαρό ή και λιγότερο σοβαρό. Τα αποτελέσματα σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ποικίλλουν… Μπορεί να πάθει ζημιά μόνο το αμάξι, μπορεί όμως να πάθουν ζημιά και ο οδηγός ή ο συνεπιβάτης.
Σε κάθε περίπτωση, ανεξαρτήτως κατάληξης, όταν βλέπουμε το… κακό να πλησιάζει και δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε κάτι για αυτό, τα αντανακλαστικά μας μάς ωθούν να σφίξουμε το σώματα μας και να ψάξουμε να κρατηθούμε από κάπου. Πόσο ασφαλές είναι όμως αυτό; Οι ειδικοί απαντούν καταφατικά!
 

Καλύτερα (υπό προϋποθέσεις) να σφίγγεσαι!

Το κομμάτι της θεωρίας που υποστηρίζει πως είναι καλύτερα να αφήσεις χαλαρό το σώμα σου πριν από το τρακάρισμα, έχει βάση, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε ο Οργανισμός των ΗΠΑ «Association for the Advancement of Automotive Medicine». Η βάση αυτή στηρίζεται στο γεγονός ότι άτομα που τράκαραν και είχαν σφιγμένο το σώμα τους, στατιστικά είχαν μεν αυξημένα επίπεδα τραυματισμών στα κάτω άκρα, στην αντίπερα όχθη όμως από τη μέση και πάνω υπέστησαν μικρότερες ζημιές.
Συνεπώς, εφόσον πριν από το τρακάρισμα σφίξουμε το σώμα μας, ναι μεν μπορεί να υποστούμε τραυματισμούς στους συνδέσμους των άκρων – τόσο στα χέρια, όσο και στα πόδια δεδομένου πως η πρώτη μας αντίδραση θα είναι να «ψαχτούμε» να πιαστούμε από κάπου – και στις κλειδώσεις, ωστόσο είναι πολύ πιθανό το σφίξιμο αυτό να μας προστατεύσει από πιο επικίνδυνους τραυματισμούς σε ζωτικότερα σημεία. Και όταν λέμε «ζωτικότερα σημεία», εννοούμε τον αυχένα ή ακόμα και κάποιο δίσκο της σπονδυλικής στήλης.
 

Πώς αντιδράμε λίγο πριν από τη σύγκρουση;

Κατά κανόνα, όπως αναφέρθηκε, πριν από το τρακάρισμα μεσολαβούν κάποια κλάσματα του δευτερολέπτου, κατά τα οποία θα αντιληφθούμε πως το «στουκάρισμα» είναι αναπόφευκτο. Τι λένε, λοιπόν, οι μελέτες αναφορικά με την πιο σωστή αντίδραση εδώ;
Οι οδηγίες είναι συγκεκριμένες:
-Σπρώχνουμε το πόδι μας στο πεντάλ του φρένου και αντίστοιχα την πλάτη μας στο κάθισμα.
-Κοιτάζουμε πάντοτε μπροστά και δε γυρίζουμε ποτέ το κεφάλι, διότι κάτι τέτοιο μπορεί να μας προκαλέσει περισσότερους – και σοβαρότερους - τραυματισμούς.
-Στερεώνουμε στο προσκέφαλο το κεφάλι μας, μειώνοντας έτσι την απόσταση και συνακόλουθα την πιθανότητα χτυπήματος.
-Σφιγγόμαστε! Γιατί; Για να είμαστε έτοιμοι για το χτύπημα που πρόκειται νΆ ακολουθήσει και να μην πιαστούμε απροετοίμαστοι.
-Έχουμε λυγισμένα τα γόνατα και τους αγκώνες μας, ενώ την ίδια ώρα ακουμπάμε τα χέρια μας στο πλάι του τιμονιού.
-Δε στερεώνουμε τα χέρια σε σκληρές επιφάνειες π.χ. τιμόνι, ταμπλό κλπ.
-Η κακή… συνήθεια κάποιων συνεπιβατών να ακουμπάνε τα πόδια τους στο ταμπλό, απαγορεύεται δια ροπάλου! ¶λλωστε, στο σενάριο σύγκρουσης ενδέχεται να ανοίξει ο αερόσακος, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρό τραυματισμό στα πόδια, στη λεκάνη, στα ισχία κλπ.
-Φοράμε πάντοτε ζώνη! Αδιαπραγμάτευτα και αδιαμαρτύρητα…