Όσα πρέπει να γνωρίζετε για το LPG και την οικονομία του

Σύμφωνα με τα όσα ισχύουν, η τιμή του υγραερίου ανάγεται στο μισό του κόστους του λίτρου της αμόλυβδης (η μέση τιμή του LPG αυτή τη στιγμή είναι στα 0,86 ευρώ/λίτρο, ενώ της βενζίνης ανέρχεται στα 1,692 ευρώ/λίτρο περίπου). Με αυτόν τον τρόπο, οι ιδιοκτήτες οχημάτων που προχωρούν σε μετατροπή του οχήματός τους σε υγραέριο (ή αντίστοιχα αποκτούν ένα καινούργιο μοντέλο με εργοστασιακό σύστημα LPG), επιτυγχάνουν ένα σημαντικό όφελος για την τσέπη τους, όσον αφορά στα έξοδα που απαιτούνται για τις καθημερινές μετακινήσεις. Για παράδειγμα, έστω ότι διαθέτουμε ένα αυτοκίνητο που παρουσιάζει μέση κατανάλωση 8 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα, τότε σε ετήσια βάση (δηλαδή για 15.000 χιλιόμετρα το χρόνο), απαιτούνται 1.200 λίτρα καυσίμου. Στην περίπτωση που το αυτοκίνητό μας καταναλώνει μόνο αμόλυβδη, τα χρήματα που θα χρειαστούμε για ένα έτος ανέρχονται σε 2.030 ευρώ, ενώ για την περίπτωση του υγραερίου απαιτούνται 924. Δηλαδή προκύπτει ετήσιο όφελος 1.106 ευρώ, με το οποίο μια οικογένεια μπορεί να περάσει τις καλοκαιρινές διακοπές της. Για παράδειγμα, μια τριμελής οικογένεια που προορίζει να κάνει 10 ήμερες διακοπές, χρειάζεται περίπου 500 ευρώ για διαμονή, 450 ευρώ για φαγητό και 150 ευρώ για καύσιμα (ανάλογα με τον προορισμό). Επομένως, η εγκατάσταση υγραερίου στο αυτοκίνητο, μπορεί να μας «χρηματοδοτήσει» με άνεση και τις καλοκαιρινές μας διακοπές. Τέλος, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το ετήσιο όφελος για τον καταναλωτή πολλαπλασιάζεται, αν σε ετήσια βάση διανύει περισσότερα από 15.000 χιλιόμετρα.

• Τη δεξαμενή αποθήκευσης υγραερίου
• Τις διάφορες σωληνώσεις παροχής καυσίμου
• Την ηλεκτρομαγνητική βαλβίδα παροχής υγραερίου
• Τον πνεύμονα, δηλαδή το μέρος αεριοποίησης υγραερίου που εξαερώνει και ρυθμίζει την παροχή υγραερίου ανάλογα με το φορτίο του κινητήρα
• Τα μπεκ ψεκασμού υγραερίου

Το κόστος εγκατάστασης υγραερίου ξεκινά από τα 500 ευρώ περίπου και διαμορφώνεται ανάλογα με τον τύπο του κινητήρα (χωρητικότητα και αριθμό κυλίνδρων). Όπως είναι φυσικό, όσο αυξάνονται τα κυβικά του αυτοκινήτου, τόσο μεγαλύτερο είναι το κόστος. Επίσης, θα πρέπει να τονίσουμε ότι αρκετοί εγκαταστάτες παρέχουν διετή εγγύηση για όλα τα τμήματα της εγκατάστασης, ενώ σε γενικές γραμμές δε θα πρέπει να χρησιμοποιούμε συστήματα υγραεριοκίνησης αμφιβόλου ποιότητας και προέλευσης.
Αφού ολοκληρωθούν οι εργασίες μετατροπής στο αυτοκίνητό μας, θα πρέπει να επισκεφτούμε κάποιο δημόσιο ΚΤΕΟ προκειμένου να λάβουμε την απαραίτητη βεβαίωση που θα αναφέρει ότι η μετατροπή έγινε σωστά και όλα τα επιπλέον μέρη που τοποθετήθηκαν έχουν πιστοποιηθεί και λειτουργούν σωστά. Εκεί πρέπει να προσκομίσουμε και υπεύθυνη δήλωση του μετατροπέα, τα στοιχεία του οποίου θα διασταυρωθούν με το Υπουργείο, προκειμένου να διαπιστωθεί αν είναι εγκεκριμένος ή όχι. Έπειτα, τη βεβαίωση αυτή πρέπει να την παρουσιάσουμε στο Υπουργείο Μεταφορών, για να αλλάξουμε την άδεια της κυκλοφορίας, η οποία στο εξής, δίπλα στον τύπο του καυσίμου, θα πρέπει να γράφει "υγραέριο", ακριβώς δίπλα από τον κωδικό της βενζίνης.

Παρακάτω σας παρουσιάζουμε τη διαδικασία εγκατάστασης υγραερίου, σε 4κύλινδρο κινητήρα χωρητικότητας 2,0 λίτρων.

1. Ξεκινώντας από το πίσω τμήμα του αυτοκινήτου, πρώτα τοποθετείται η φιάλη αποθήκευσης του υγραερίου, η οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχει το κατάλληλο σχήμα και μέγεθος, ώστε να τοποθετηθεί στο χώρο του τροχού έκτακτης ανάγκης.

2. Η φιάλη αποθήκευσης του καυσίμου στερεώνεται και στη συνέχεια, βιδώνεται στο κέντρο της με 3 βίδες με το μεταλλικό τμήμα στο πάτωμα του χώρου αυτού του αυτοκινήτου, ώστε να είναι σταθερή σε κάθε περίπτωση.

3. Στη συνέχεια, τοποθετείται στο κέντρο της φιάλης η πολύ-βαλβίδα που αποτελείται από το φλοτέρ και από τη βαλβίδα διακοπής παροχής καυσίμου σε περίπτωση κάποια βλάβης ή διαρροής, για λόγους ασφαλείας.

4. Όσον αφορά στο τμήμα της φιάλης, αφού περαστεί η καλωδίωση και η σωλήνωση, το τελευταίο βήμα είναι να σφραγιστεί ο χώρος στο κέντρο της με ανάλογο κάλυμμα, ώστε, σε περίπτωση διαρροής, το καύσιμο να μην εισέλθει στην καμπίνα του οχήματος.

5. Ακόμα ένα τμήμα που τοποθετείται εξωτερικά και σε κοντινή απόσταση με τη φιάλη, είναι το στόμιο στο οποίο τοποθετείται η μάνικα στα ανάλογα πρατήρια καυσίμων, για τον ανεφοδιασμό του αυτοκινήτου με υγραέριο.

6. Συνεχίζοντας στο χώρο του κινητήρα, εδώ είναι ο πνεύμονας, στον οποίο εισέρχεται το υγραέριο και μέσω της θερμότητας μετατρέπεται σε αέρια μορφή, ώστε να συνεχίσει προς τον κινητήρα και το χώρο καύσης.

7. Για να θερμανθεί το υγραέριο, με ανάλογες αλλαγές, χρησιμοποιείται το ψυκτικό μέσο του κυκλώματος του κινητήρα, το οποίο πλέον εισέρχεται στο εσωτερικό του πνεύμονα.

8. Στη συνέχεια, αφού το καύσιμο έχει αέρια μορφή, εισέρχεται στο φίλτρο καυσίμου του συστήματος, ώστε να απομακρυνθούν τυχόν υπολείμματα και να αποφευχθεί κάθε περίπτωση δυσλειτουργίας του συστήματος ή του κινητήρα.

9. Τέλος, το καύσιμο φθάνει στα μπεκ απΆ όπου, με ίδιου μήκους σωληνάκια, καταλήγει στην πολλαπλή εισαγωγής. Κάθε σωληνάκι από τα μπεκ αναλαμβάνει και έναν από τους τέσσερις αυλούς εισαγωγής.

10. Τα σωληνάκια τοποθετούνται σε ειδικά παρεμβύσματα τα οποία για να τοποθετηθούν στους αυλούς εισαγωγής, έχουν ανοιχτεί ανάλογες οπές, από το μηχανικό που κάνει την τοποθέτηση του κιτ.

11.Για να λειτουργήσει το κιτ σωστά αλλά και για να συνεργαστεί με τον εργοστασιακό εγκέφαλο που αναλαμβάνει τη βασική λειτουργία του κινητήρα, τοποθετείται ακόμα ένας παράλληλος εγκέφαλος, ο οποίος ρυθμίζεται ανάλογα με τον τύπο του κινητήρα.

12. Αυτός είναι ο διακόπτης από τον οποίο ο οδηγός μπορεί να επιλέξει ποιο καύσιμο θα χρησιμοποιεί ο κινητήρας (βενζίνη ή υγραέριο), αλλά και να ελέγξει τη στάθμη του υγραερίου στη φιάλη, μέσω της ανάλογης ένδειξης.