Αλλαγή ελαστικών
11.313 Επισκέψεις στο άρθρο
Τα ελαστικά είναι ίσως το πιο σημαντικό προϊόν αυτοκινήτου που θα κληθούμε να αγοράσουμε. Είμαστε όμως σωστά πληροφορημένοι για μια τόσο σημαντική αγορά; Κάθε πότε τα αλλάζετε; Κάνετε... αλχημείες στην αλλαγή τους;
Για τους περισσότερους ο κινητήρας και το στήσιμο της ανάρτησης είναι το σημαντικότερο σε ένα σύγχρονο αυτοκίνητο, αφού από αυτά εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η οδική του συμπεριφορά και οι επιδόσεις.
Για να περάσουν όμως, η οδική συμπεριφορά και οι επιδόσεις στο δρόμο, χρειαζόμαστε και τα κατάλληλα ελαστικά. Κάποια από αυτά είναι προσανατολισμένα στην άνεση, άλλα στις επιδόσεις, κάποια στην οικονομία καυσίμου, άλλα σε συγκεκριμένες εποχές και τύπους αυτοκινήτων κ.λ.π. Όλα όμως πληρούν ορισμένες προδιαγραφές ασφάλειας μιας και είναι το μοναδικό σημείο επαφής του αυτοκινήτου με το δρόμο.
Από τι αποτελούνται;
Τα ελαστικά είναι κατασκευασμένα από φυσικό και συνθετικό καουτσούκ, ενώ, για να αυξηθεί η αντοχή τους στο σημείο ένωσης με τις ζάντες, χρησιμοποιείται ειδική επίστρωση από χάλυβα. Φυσικά, αποτελούνται και από άλλα συστατικά, όπως λινά, οξείδιο ψευδαργύρου, θείο και διάφορες άλλες οργανικές ουσίες.
Τα είδη των ελαστικών
Στο εμπόριο, μπορούμε να βρούμε διάφορα είδη ελαστικών, τα οποία απευθύνονται σε παντός τύπου οχήματα, αλλά και ανάλογα με τις απαιτήσεις του καταναλωτή. Πρώτα από όλα, το μεγαλύτερο ρόλο παίζει η κατηγορία όπου ανήκει το όχημα, δηλαδή, αν είναι ένα μικρό αυτοκίνητο πόλης, ένα μικρομεσαίο όχημα, μία μπερλίνα, ένα SUV ή και ακόμα ένα σπορ όχημα υψηλών επιδόσεων. Ανάλογα με την κατηγορία, αλλάζουν και τα τεχνικά χαρακτηριστικά κάθε μοντέλου ελαστικού. Έπειτα, θα πρέπει το ελαστικό αυτό να καλύπτει τις απαιτήσεις μας, ανάλογα με το έδαφος στο οποίο κινούμαστε συνήθως και τις καιρικές συνθήκες. Δηλαδή, αναφερόμαστε σε χειμερινά ελαστικά, σε θερινά, σε ελαστικά χιονιού ή σε εκτός δρόμου ελαστικά. Ας δούμε όμως, πιο συγκεκριμένα, ποιες είναι οι κατηγορίες, αλλά και τι μας προσφέρουν.
Χειμερινά ελαστικά
Τα εν λόγω ελαστικά απευθύνονται σε αυτούς που πραγματοποιούν τις μετακινήσεις τους σε περιοχές με έντονες χειμερινές συνθήκες. Δηλαδή, όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος και αντιστοίχως του δρόμου είναι αρκετά χαμηλή, όπου ένα χειμερινό ελαστικό μπορεί να αναπτύξει ευκολότερα θερμοκρασία σε σχέση με ένα θερινό ελαστικό. Aποδίδουν άριστα και σε βρεγμένο οδόστρωμα και αυτό συνήθως οφείλεται στη χάραξη του πέλματός τους. Σκοπός της χάραξης ενός χειμερινού ελαστικού είναι να αποβάλλει από το πέλμα όσο το δυνατό μεγαλύτερες ποσότητες νερού, ώστε να αποφευχθεί το φαινόμενο της υδρολίσθησης και η απώλεια ελέγχου του αυτοκινήτου.
Θερινά ελαστικά
Αυτή η κατηγορία των ελαστικών είναι η πιο διαδεδομένη στην Ελλάδα και συνιστάται για στεγνό οδόστρωμα με υψηλές θερμοκρασίες αλλά και σε βρεγμένο. Πλέον, τα περισσότερα από αυτά αποδίδουν το ίδιο καλά και στους δύο τομείς, λόγω των χωρισμένων τμημάτων του πέλματός τους, το οποίο διαθέτει σχεδιασμό ανάλογα με την περίσταση. Ο ασύμμετρος σχεδιασμός λοιπόν, βοηθάει ώστε το ελαστικό να προσαρμόζεται και να αποδίδει ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες.
Ελαστικά για 4x4 και SUV
Τα ελαστικά για 4x4 και SUV έχουν διαφορετική χάραξη πέλματος από τα ελαστικά των υπόλοιπων κατηγοριών, με εξαίρεση τα SUV υψηλών επιδόσεων. Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες ελαστικών για τετρακίνητα μοντέλα όπως για χιόνι, για λάσπη ή και ακόμα και αυτά που συνδυάζουν τα προαναφερθέντα εδάφη με την άσφαλτο. Έτσι, ανάλογα με τις ανάγκες των οδηγών και ιδιοκτητών τετρακίνητων μοντέλων, υπάρχει και το ανάλογοελαστικό. Όμως, τα καθαρόαιμα εκτός δρόμου ελαστικά μειώνουν το κράτημα του οχήματος στην άσφαλτο και παράγουν αυξημένα επίπεδα θορύβου.
Τα ελαστικά είναι κατασκευασμένα από φυσικό και συνθετικό καουτσούκ, ενώ, για να αυξηθεί η αντοχή τους στο σημείο ένωσης με τις ζάντες, χρησιμοποιείται ειδική επίστρωση από χάλυβα. Φυσικά, αποτελούνται και από άλλα συστατικά, όπως λινά, οξείδιο ψευδαργύρου, θείο και διάφορες άλλες οργανικές ουσίες.
Τα είδη των ελαστικών
Στο εμπόριο, μπορούμε να βρούμε διάφορα είδη ελαστικών, τα οποία απευθύνονται σε παντός τύπου οχήματα, αλλά και ανάλογα με τις απαιτήσεις του καταναλωτή. Πρώτα από όλα, το μεγαλύτερο ρόλο παίζει η κατηγορία όπου ανήκει το όχημα, δηλαδή, αν είναι ένα μικρό αυτοκίνητο πόλης, ένα μικρομεσαίο όχημα, μία μπερλίνα, ένα SUV ή και ακόμα ένα σπορ όχημα υψηλών επιδόσεων. Ανάλογα με την κατηγορία, αλλάζουν και τα τεχνικά χαρακτηριστικά κάθε μοντέλου ελαστικού. Έπειτα, θα πρέπει το ελαστικό αυτό να καλύπτει τις απαιτήσεις μας, ανάλογα με το έδαφος στο οποίο κινούμαστε συνήθως και τις καιρικές συνθήκες. Δηλαδή, αναφερόμαστε σε χειμερινά ελαστικά, σε θερινά, σε ελαστικά χιονιού ή σε εκτός δρόμου ελαστικά. Ας δούμε όμως, πιο συγκεκριμένα, ποιες είναι οι κατηγορίες, αλλά και τι μας προσφέρουν.
Χειμερινά ελαστικά
Τα εν λόγω ελαστικά απευθύνονται σε αυτούς που πραγματοποιούν τις μετακινήσεις τους σε περιοχές με έντονες χειμερινές συνθήκες. Δηλαδή, όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος και αντιστοίχως του δρόμου είναι αρκετά χαμηλή, όπου ένα χειμερινό ελαστικό μπορεί να αναπτύξει ευκολότερα θερμοκρασία σε σχέση με ένα θερινό ελαστικό. Aποδίδουν άριστα και σε βρεγμένο οδόστρωμα και αυτό συνήθως οφείλεται στη χάραξη του πέλματός τους. Σκοπός της χάραξης ενός χειμερινού ελαστικού είναι να αποβάλλει από το πέλμα όσο το δυνατό μεγαλύτερες ποσότητες νερού, ώστε να αποφευχθεί το φαινόμενο της υδρολίσθησης και η απώλεια ελέγχου του αυτοκινήτου.
Θερινά ελαστικά
Αυτή η κατηγορία των ελαστικών είναι η πιο διαδεδομένη στην Ελλάδα και συνιστάται για στεγνό οδόστρωμα με υψηλές θερμοκρασίες αλλά και σε βρεγμένο. Πλέον, τα περισσότερα από αυτά αποδίδουν το ίδιο καλά και στους δύο τομείς, λόγω των χωρισμένων τμημάτων του πέλματός τους, το οποίο διαθέτει σχεδιασμό ανάλογα με την περίσταση. Ο ασύμμετρος σχεδιασμός λοιπόν, βοηθάει ώστε το ελαστικό να προσαρμόζεται και να αποδίδει ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες.
Ελαστικά για 4x4 και SUV
Τα ελαστικά για 4x4 και SUV έχουν διαφορετική χάραξη πέλματος από τα ελαστικά των υπόλοιπων κατηγοριών, με εξαίρεση τα SUV υψηλών επιδόσεων. Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες ελαστικών για τετρακίνητα μοντέλα όπως για χιόνι, για λάσπη ή και ακόμα και αυτά που συνδυάζουν τα προαναφερθέντα εδάφη με την άσφαλτο. Έτσι, ανάλογα με τις ανάγκες των οδηγών και ιδιοκτητών τετρακίνητων μοντέλων, υπάρχει και το ανάλογοελαστικό. Όμως, τα καθαρόαιμα εκτός δρόμου ελαστικά μειώνουν το κράτημα του οχήματος στην άσφαλτο και παράγουν αυξημένα επίπεδα θορύβου.
Αλλαγή ελαστικών:
Σε σχέση με τα άλλα αναλώσιμα του αυτοκινήτου, τα λάστιχα έχουν την ευκολία ότι είναι εξωτερικά. Δηλαδή τα βλέπουμε. Ξέρουμε σε τι κατάσταση είναι, μπορούμε να τα συντηρήσουμε ή να τα διατηρήσουμε, να τα ελέγξουμε και να τα αλλάξουμε κατά το δοκούν.
Παλιότερα ένας τρόπος που διατηρούσε τη ζωή των ελαστικών αλλά σιγά σιγά ξεχάστηκε ήταν η αλλαγή εμπρός-πίσω. Επειδή ο εμπρός άξονας έχει την κίνηση αλλά και το στρίψιμο, τα ελαστικά φθείρονται πολύ περισσότερο από ότι στον πίσω. Έτσι με ένα πρόγραμμα κάθε 10.000 χλμ. μπορούν τα ελαστικά να αλλάζουν άξονα (όχι όμως και πλευρά, εκτός και αν δεν έχουν δείκτη περιστροφής) ώστε η φθορά τους να γίνεται ομοιόμορφη.
Είναι ο απλούστερος τρόπος να βγάλουμε περισσότερα χιλιόμετρα από ένα σετ ελαστικών. Αρκετοί όμως δεν το κάνουν. Είτε αμελούν είτε δεν το ξέρουν, είτε θεωρούν πως δεν πρέπει να γίνεται. Αυτό το δεύτερο πηγάζει από την κακή συνήθεια κάποιων να κάνουν την αλλαγή αυτή αφού τα εμπρός έχουν λιώσει και τα πίσω είναι ακόμη καλά. Αυτό δεν πρέπει να γίνεται γιατί τότε η διαφορά πρόσφυσης μεταξύ εμπρός και πίσω άξονα κάνουν το αυτοκίνητο να συμπεριφέρεται απρόβλεπτα και άρα επικίνδυνα.
Αυτό που μπορεί να γίνει σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να αλλάζονται τα ελαστικά στον έναν άξονα, σε αυτόν που έχουν φθαρεί. Μια συνήθεια που στην Ελλάδα δεν την έχουμε. Ακόμη και όταν τα πίσω είναι σε καλή κατάσταση, αλλάζουμε την τετράδα για να είναι όλα καινούργια. Σαφώς και αυτό είναι το καλύτερο, δεν είναι όμως το οικονομικότερο, ειδικά όταν τα πίσω είναι σε καλή κατάσταση.
Και μετά είναι ο τύπος. Ο δείκτης φορτίου και ταχύτητας πρέπει πάντα να είναι σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κατασκευαστή. Κάποιοι θεωρούν πως ένα σπορ λάστιχο θα είναι καλύτερο ακόμη και σε κανονικές συνθήκες κίνησης, και συχνά υπερβάλλουν με λάστιχα που αργούν να ζεσταθούν και άρα να αποδώσουν, δαπανώντας πολλά λεφτά μόνο για να συνειδητοποιήσουν πως η πρόσφυση, στη χρήση που κάνουν, έχει χαθεί.
Εσείς όμως τι κάνετε για να πετύχετε οικονομία και απόδοση από τα ελαστικά σας; Τα γυρίζετε μπρος πίσω με σύστημα; Τα κρατάτε στη σωστή πίεση; Τα ελέγχετε καθόλου να δείτε πως φθείρονται και να πράξετε αναλόγως;
Θα αλλάζατε λάστιχα μόνο σε έναν άξονα αν τα άλλα ήταν καλά; Βρίσκετε σωστό κάτι τέτοιο ή θεωρείτε πως ζυγίζετε έτσι περισσότερο την οικονομία και λιγότερο την ασφάλεια σας;
Θα δίνατε παραπάνω χρήματα για λάστιχα που θεωρείτε καλύτερα από αυτά που συνιστά ο κατασκευαστής; Προσέχετε επαρκώς τους δείκτες φορτίου και ταχύτητας ή ότι συμφέρει;
Παλιότερα ένας τρόπος που διατηρούσε τη ζωή των ελαστικών αλλά σιγά σιγά ξεχάστηκε ήταν η αλλαγή εμπρός-πίσω. Επειδή ο εμπρός άξονας έχει την κίνηση αλλά και το στρίψιμο, τα ελαστικά φθείρονται πολύ περισσότερο από ότι στον πίσω. Έτσι με ένα πρόγραμμα κάθε 10.000 χλμ. μπορούν τα ελαστικά να αλλάζουν άξονα (όχι όμως και πλευρά, εκτός και αν δεν έχουν δείκτη περιστροφής) ώστε η φθορά τους να γίνεται ομοιόμορφη.
Είναι ο απλούστερος τρόπος να βγάλουμε περισσότερα χιλιόμετρα από ένα σετ ελαστικών. Αρκετοί όμως δεν το κάνουν. Είτε αμελούν είτε δεν το ξέρουν, είτε θεωρούν πως δεν πρέπει να γίνεται. Αυτό το δεύτερο πηγάζει από την κακή συνήθεια κάποιων να κάνουν την αλλαγή αυτή αφού τα εμπρός έχουν λιώσει και τα πίσω είναι ακόμη καλά. Αυτό δεν πρέπει να γίνεται γιατί τότε η διαφορά πρόσφυσης μεταξύ εμπρός και πίσω άξονα κάνουν το αυτοκίνητο να συμπεριφέρεται απρόβλεπτα και άρα επικίνδυνα.
Αυτό που μπορεί να γίνει σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να αλλάζονται τα ελαστικά στον έναν άξονα, σε αυτόν που έχουν φθαρεί. Μια συνήθεια που στην Ελλάδα δεν την έχουμε. Ακόμη και όταν τα πίσω είναι σε καλή κατάσταση, αλλάζουμε την τετράδα για να είναι όλα καινούργια. Σαφώς και αυτό είναι το καλύτερο, δεν είναι όμως το οικονομικότερο, ειδικά όταν τα πίσω είναι σε καλή κατάσταση.
Και μετά είναι ο τύπος. Ο δείκτης φορτίου και ταχύτητας πρέπει πάντα να είναι σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κατασκευαστή. Κάποιοι θεωρούν πως ένα σπορ λάστιχο θα είναι καλύτερο ακόμη και σε κανονικές συνθήκες κίνησης, και συχνά υπερβάλλουν με λάστιχα που αργούν να ζεσταθούν και άρα να αποδώσουν, δαπανώντας πολλά λεφτά μόνο για να συνειδητοποιήσουν πως η πρόσφυση, στη χρήση που κάνουν, έχει χαθεί.
Εσείς όμως τι κάνετε για να πετύχετε οικονομία και απόδοση από τα ελαστικά σας; Τα γυρίζετε μπρος πίσω με σύστημα; Τα κρατάτε στη σωστή πίεση; Τα ελέγχετε καθόλου να δείτε πως φθείρονται και να πράξετε αναλόγως;
Θα αλλάζατε λάστιχα μόνο σε έναν άξονα αν τα άλλα ήταν καλά; Βρίσκετε σωστό κάτι τέτοιο ή θεωρείτε πως ζυγίζετε έτσι περισσότερο την οικονομία και λιγότερο την ασφάλεια σας;
Θα δίνατε παραπάνω χρήματα για λάστιχα που θεωρείτε καλύτερα από αυτά που συνιστά ο κατασκευαστής; Προσέχετε επαρκώς τους δείκτες φορτίου και ταχύτητας ή ότι συμφέρει;