Τεχνολογία Led φωτιστικών σωμάτων |
|
|
|
|
Το μικρό τους σχήμα και η επιφάνεια φωτισμού τους δεν φανερώνουν ευθύς εξαρχής τα πλεονεκτήματά τους σε σχέση με τις συνηθισμένες πηγές φωτισμού όπως είναι για παράδειγμα οι λαμπτήρες ή ο φωτισμός Xenon και Νeon. Οι λυχνίες Led (Light Emitting Diodes) είναι ανθεκτικές στα χτυπήματα και στους κραδασμούς, φτάνουν γρήγορα στο επιθυμητό επίπεδο φωτισμού, έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής και χαμηλή κατανάλωση ρεύματος.
Το φως τους μπορεί να είναι κόκκινο, πορτοκαλί, πράσινο, μπλε και εδώ και λίγο καιρό και άσπρο. Οι εν λόγω λυχνίες τυγχάνουν ευρείας χρήσης στα αυτοκίνητα σαν φώτα φρένων, στο φωτισμό των οργάνων στο ταμπλό, σαν φώτα θέσης κ.λπ. Οι ειδικοί έχουν ξεκινήσει και εξελίσσουν τις εν λόγω λυχνίες σαν κύρια πηγή φωτισμού των αυτοκινήτων με απώτερο στόχο αυτές να αντικαταστήσουν τις λάμπες αλογόνου και Xenon στο εγγύς μέλλον.
Η διάδοση και η ευρεία χρήση των λυχνιών τύπου Led ξεκίνησε το 1962 από την αμερικανική εταιρεία General Electric και από τότε και μέχρι σήμερα έτυχαν ευρείας χρήσης. Η χρήση τους στα αυτοκίνητα έχει ξεκινήσει ήδη και οι μπροστινοί προβολείς του Audi A8 φέρουν λυχνίες W12 στη μικρή σκάλα των φώτων, μιας και η ισχύς των Led δεν είναι επαρκής για τα φώτα πορείας.
Στο μεταξύ και για το άμεσο μέλλον λυχνίες της εταιρείας Hella θα χρησιμοποιούνται σε ποσοστό 100% από τα αυτοκίνητα, ήτοι: φώτα πορείας, διασταύρωσης και φώτα θέσης. Οι λυχνίες Led αποτελούνται από ένα σύστημα φακών σε σχήμα κηρήθρας και από έναν ανακλαστήρα σε σχήμα φτυαριού ο οποίος και κατευθύνει το φως στο δρόμο. Το φως για τα φώτα διασταύρωσης παράγεται από τον κεντρικό φακό με τα τρία διαφορετικά κομμάτια, το φως για τα φώτα θέσης είναι έργο του ανακλαστήρα στο πάνω μέρος ενώ για τα φώτα πορείας μπαίνουν σε λειτουργία άλλα τρία τμήματα της κηρήθρας. Τα εφτά τμήματα μπορούν να λειτουργήσουν και ταυτόχρονα με χαμηλότερη απόδοση παρέχοντας επαρκή φωτισμό για τα φώτα θέσης.
|
|
|
Στην φωτογραφία βλέπουμε ένα φωτιστικό σώμα με λυχνία Led. |
|
|
|
|
|
Ιστορία των λυχνιών Led |
|
|
Οι λυχνίες Led πρωτοπαρουσιάστηκαν το 1962, είχαν κόκκινο χρώμα και αποτελούνταν από ένα μείγμα κρυστάλλων. Με το πέρασμα του χρόνου η παλέτα των χρωμάτων μεγάλωσε και σε αυτήν προστέθηκαν και πράσινες, πορτοκαλί και μπλε στις ήδη υπάρχουσες. Στις αρχές του 1980 η αποτελεσματικότητα των κόκκινων λυχνιών αυξήθηκε κατακόρυφα και ξεκίνησε η χρήση τους σε οθόνες, πίνακες ανακοινώσεων κ.λπ. ενώ μερικά χρόνια αργότερα (1994) ξεκίνησε η διάθεση των μπλε λυχνιών στην αγορά.
Η επιφάνεια φωτισμού τους είναι πολύ λεπτή, ενώ κατά τη διαδικασία παραγωγής τους, η οποία γίνεται σε κενό αέρος, δημιουργούνται απόλυτα καθαροί ιστοί οι οποίοι και αυξάνουν τη διάρκεια ζωής τους.
|
|
|
|
|
|
|
|