-Είναι μεγαλύτερα από εκείνα των επιβατικών, λόγω (και) των φορτίων που μεταφέρουν
-Υδραυλικά φρένα για οχήματα με βάρος μέχρι 5,5 τόνους
-Αερόφρενα για οχήματα με βάρος που ξεπερνά τους 8 τόνους
-Φρενάρισμα μέσω κινητήρα: Συστήνεται στις κατηφόρες, για την προστασία των κανονικών φρένων
Ως «βαρέα επαγγελματικά οχήματα» - όπως είναι τα λεωφορεία και τα φορτηγά δηλαδή – ορίζονται εκείνα τα οχήματα που το βάρος τους ξεπερνά τους 3,5 τόνους. Αντιλαμβάνεται, λοιπόν, κανείς πως σε αυτές τις περιπτώσεις τα φρένα που θα αντικρίσουμε είναι σίγουρα μεγαλύτερα από εκείνα των επιβατικών, λόγω του αυξημένου μικτού βάρους τους, που προκύπτει τόσο από το απόβαρο του ίδιου του οχήματος – το βάρος του δίχως επιβάτες ή επιπλέον φορτίο κοινώς - όσο και από το βάρος του φορτίου που σηκώνει (βλ. ωφέλιμο βάρος).
Λαμβάνοντας υπόψη μάλιστα το μέγεθος και τον όγκο των φορτηγών και των λεωφορείων, καθίσταται προφανές πως ιδίως στη δεδομένη περίοδο του χρόνου που οι θερμοκρασίες ναι μεν εξακολουθούν να είναι υψηλές αλλά τα πρωτοβρόχια βρίσκονται προ των πυλών, το κομμάτι της αξιοπιστίας και της καλής συντήρησης των φρένων στα βαρέα επαγγελματικά γίνεται ακόμα πιο κομβικό. Για την ασφάλεια προφανώς κάθε χρήστη και οδηγού του δρόμου.
Από εκεί και πέρα, οι κατηγορίες των φρένων είναι 3. Οι δυο πρώτες είναι το «φρένο στάθμευσης» και το «φρένο έκτακτης ανάγκης», δηλαδή το περίφημο χειρόφρενο που στην πρώτη περίπτωση είναι για το παρκάρισμα και στη δεύτερη για φρενάρισμα εν κινήσει. Όσο για την τρίτη κατηγορία, αυτή είναι τα κανονικά φρένα, τα οποία αναλόγως τις προδιαγραφές του οχήματος χωρίζονται στα υδραυλικά και στα αερόφρενα.
Υδραυλικά φρένα για οχήματα με βάρος μέχρι 5,5 τόνους
Με μικρότερο βάρος και όγκο, σε σχέση με τα αερόφρενα, το υδραυλικό σύστημα φρένων έχει μεν πιο απλή κατασκευή, αλλά απαιτεί από τον οδηγό να πατήσει με αρκετή δύναμη το πεντάλ του φρένου προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες ενός απότομου φρεναρίσματος. Χρησιμοποιείται σε οχήματα βάρους μέχρι 5,5 τόνους και η λειτουργία του έχει ως εξής: επιστρατεύοντας ειδικό υγρό για την εφαρμογή δύναμης στην πέδηση, τα υδραυλικά φρένα αξιοποιούν τον φυσικό κανόνα που υποστηρίζει πως η πίεση μέσα σε ένα απομονωμένο σημείο μπορεί να διανεμηθεί προς διάφορες κατευθύνσεις. Έτσι, μέσω της υδραυλικής πίεσης, μια μικρή ποσότητα υγρού μπορεί να σταματήσει το φορτηγό ή το λεωφορείο, ασκώντας την απαραίτητη δύναμη.
Αερόφρενα για οχήματα με βάρος που ξεπερνά τους 8 τόνους
Είναι περισσότερο περίπλοκα στην κατασκευή και πιο δαπανηρά από τα υδραυλικά, αλλά την ίδια ώρα
είναι και αποτελεσματικότερα, μιας και η δύναμη της πέδησης που προκαλείται από τη χρήση πιεσμένου αέρα είναι μεγαλύτερη. Τα βλέπουμε σε φορτηγά, λεωφορεία και οχήματα που μπορεί να ξεπερνούν ακόμα και τους 8 τόνους και στηρίζονται στη χρήση πεπιεσμένου αέρα – αντί για το υγρό φρένων που χρησιμοποιείται στα υδραυλικά – ως εξής: ασκώντας πίεση στο πεντάλ ο οδηγός, η ροή του αέρα συμπιέζεται με ένα φίλτρο αέρα και ακολούθως πηγαίνει σε μια βαλβίδα εκτόνωσης, που επιτρέπει στον πιεσμένο αέρα να φτάσει στο θάλαμο φρένων, ασκώντας πίεση στις δαγκάνες και επιβραδύνοντας έτσι τους τροχούς.
Ένα ακόμα πλεονέκτημα, συν τοις άλλοις, σε σχέση με τα υδραυλικά φρένα – τα οποία χρειάζονται το δοχείο υγρού φρένων – είναι πως ο αέρας δεν εξαντλείται ποτέ, άρα μπορεί να λειτουργήσει ακόμα και αν υπάρξει διαρροή. Στα σύγχρονα βαρέα επαγγελματικά δε, συναντούμε ένα διπλό σύστημα πέδησης αέρα, με γνώμονα πως αν αποτύχει το ένα, θα κάνει τη δουλειά το άλλο.
Φρενάρισμα μέσω κινητήρα: Συστήνεται στις κατηφόρες, για την προστασία των κανονικών φρένων
Σε κατηφορικό δρόμο, η χρήση των κανονικών φρένων μπορεί να οδηγήσει σε υπερθέρμανση ή ακόμα και σε φθορά των δίσκων ή των τακακιών. Έτσι, η καλύτερη λύση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η επιβράδυνση του οχήματος, μέσα από τη μείωση της τροφοδοσίας καυσίμου προς τον κινητήρα, κάτι που επιτυγχάνεται, κατεβάζοντας τις σχέσεις των ταχυτήτων. Με προσοχή βέβαια και σταθερά, μιας και δεν πρέπει να παρακάμψουμε ενδιάμεσες σχέσεις μεταξύ τους.
