Υγραέριο και ΚΤΕΟ
Η τοποθέτηση του συστήματος υγραεριοκίνησης μπορεί να σώζουν την τσέπη των οδηγών, αλλά θα πρέπει να ακολουθήσουν και τα βήματα νομιμοποίησής του από το αρμόδιο Υπουργείο.
Το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών έχει οροθετήσει εδώ και αρκετά χρόνια με υπουργική απόφαση, το νομικό πλαίσιο που καλύπτει τη χρήση υγραερίου από τα αυτοκίνητα. Αφού ο τεχνίτης εγκαταστήσει το σύστημα υγραεριοκίνησης στο αυτοκίνητο, υποχρεούται να παραδώσει στον κάτοχο του οχήματος ένα αντίγραφο υπεύθυνης δήλωσης του Ν. 1599/1986, που θα ενημερώνει τη διεύθυνση του ΚΤΕΟ ότι πραγματοποίησε τη διασκευή, τηρώντας όλες τις προϋποθέσεις περί εγκατάστασης που έχει ορίσει το Υπουργείο.
Στη συνέχεια το αυτοκίνητο πηγαίνει στο ΚΤΕΟ για τη διενέργεια ειδικού τεχνικού ελέγχου. Εφόσον η διασκευή τηρεί όλες τις προδιαγραφές και τα εξαρτήματα φέρουν τους απαραίτητους εγκριτικούς κωδικούς γνησιότητας, τότε η διεύθυνση του ΚΤΕΟ συντάσσει σχετικό πρακτικό που αποστέλλεται στη Διεύθυνση Τεχνολογίας Οχημάτων του υπουργείου Μεταφορών, προκειμένου να συμπληρωθεί η άδεια κυκλοφορίας όπου αναφέρεται ως καύσιμο και το υγραέριο. Κατά τον περιοδικό τεχνικό έλεγχο στο ΚΤΕΟ, ο κάτοχος του οχήματος πρέπει να επιδείξει πιστοποιητικό διενέργειας ελέγχου από εγκεκριμένο συνεργείο που θα φέρει ημερομηνία με διαφορά το πολύ 7 ημέρες. Τα επιμέρους εξαρτήματα του συστήματος πρέπει να αντικαθίστανται εντός πενταετίας, ενώ οι δεξαμενές υποχρεωτικά μετά την πάροδο δεκαετίας, με ρητή την απαγόρευση επαναχρησιμοποίησής τους.
Η διαδικασία ελέγχου της Κάρτας Καυσαερίων γίνεται όπως ορίζει η νομοθεσία ανάλογα με τον τύπο του οχήματος.