ΕΕ: Τι ισχύει με την αφαίρεση διπλώματος για παράβαση σε άλλη χώρα;

Βήμα – βήμα τα στάδια της διαδικασίας

Με τούτα και με εκείνα, αυτό που συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι το κράτος μέλος όπου έγινε η παράβαση θα πρέπει να ενημερώνει το κράτος μέλος που εξέδωσε την άδεια οδήγησης για την επιβολή της αφαίρεσης της τελευταίας.
Έτσι, το κράτος μέλος έκδοσης θα είναι συνακόλουθα υποχρεωμένο, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, να επιβάλει παρόμοια αφαίρεση του δικαιώματος οδήγησης στον παραβάτη, η οποία θα ισχύει σε ολόκληρη την ΕΕ.
Παράδειγμα… Όταν το κράτος μέλος στο οποίο διαπράχθηκε η παράβαση επιβάλλει στον οδηγό αφαίρεση του δικαιώματος οδήγησης για τουλάχιστον τρεις μήνες και ο οδηγός έχει εξαντλήσει όλα τα ένδικα μέσα κατά της απόφασης αυτής, το κράτος μέλος στο οποίο διαπράχθηκε η παράβαση πρέπει να ενημερώσει το κράτος μέλος έκδοσης της άδειας οδήγησης χρησιμοποιώντας ένα τυποποιημένο πιστοποιητικό μέσω ενός δικτύου τηλεματικής – ονόματι RESPER της ΕΕ - για τις άδειες οδήγησης.
Στη συνέχεια, το κράτος μέλος έκδοσης θα ειδοποιήσει τον οδηγό (όταν αυτό είναι εφικτό) εντός 20 εργάσιμων ημερών από την παραλαβή της ειδοποίησης και θα αποφασίσει εάν θα εφαρμόσει την αφαίρεση των δικαιωμάτων οδήγησης – μιας και στο σενάριο που το κράτος έκδοσης ισχυριστεί ότι δεν έγινε σεβαστό το δικαίωμα ακρόασης του οδηγού, μπορεί να αποφασίσει να αρνηθεί κάτι τέτοιο.
 

Μια απόφαση που αφορά σε σωρεία παραπτωμάτων (βλ. οδήγηση υπό την επήρεια ουσιών, υπέρβαση του ορίου ταχύτητας κλπ.)

Όσον αφορά στις παραβάσεις, τώρα, που υπόκεινται στην παραπάνω οδηγία της ΕΕ, αυτές σχετίζονται με σοβαρά τροχαία ατοπήματα όπως:
- Οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών.
- Παραβάσεις ορίου ταχύτητας
- Συμπεριφορά που παραβιάζει τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας, προκαλώντας δυστύχημα ή σοβαρούς τραυματισμούς σε άλλους.
Εν ολίγοις η συμφωνηθείσα οδηγία προορίζεται να συμβάλει στη διασφάλιση ενός υψηλού επιπέδου προστασίας για όλους τους χρήστες του οδικού δικτύου στην ΕΕ.
 

Το ιστορικό & τα ανησυχητικά στατιστικά στοιχεία των προηγούμενων ετών

Σε κάθε ενδεχόμενο πάντως, η ζύμωση γύρω από τη συγκεκριμένη εξέλιξη δεν αποτελεί προϊόν των τελευταίων μηνών . Αντιθέτως, συνιστά απόρροια της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων (και της επακόλουθης αύξησης της διεθνούς κυκλοφορίας), ασχέτως αν, όπως προαναφέρθηκε, οι απαγορεύσεις οδήγησης επιβάλλονταν μόνο στο κράτος μέλος όπου διαπράχθηκε η τροχαία παράβαση – επιτρέποντας π.χ. το 2019, σύμφωνα με έρευνα, να μείνει ατιμώρητο περίπου το 40% των διασυνοριακών παραβάσεων που διαπράχθηκαν!
Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν, στο πλαίσιο του πακέτου μέτρων για την οδική ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η τελευταία εισηγήθηκε την οδηγία για τις απαγορεύσεις οδήγησης τον Μάρτιο του 2023, θέλοντας να καλύψει κατά αυτόν τον τρόπο το κενό που υφίστατο στην εφαρμογή αυτών των απαγορεύσεων οδήγησης στην ΕΕ.
Καταλήγοντας, αξίζει να τονιστεί εδώ πως το πακέτο μέτρων για την οδική ασφάλεια δεν περιλαμβάνει μόνο μια οδηγία για τις απαγορεύσεις οδήγησης, αλλά και μια επικαιροποίηση της οδηγίας για τις άδειες οδήγησης, καθώς και μια τροποποίηση οδηγίας για τη διευκόλυνση της διασυνοριακής ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με τροχαίες παραβάσεις που σχετίζονται με την οδική ασφάλεια.
 

Στόχος η μείωση των θανάτων από τροχαία ατυχήματα κατά 50% μέχρι το 2030

Ολοκληρώνοντας, μέσα από το εν λόγω σύστημα αμοιβαίας αναγνώρισης, σηματοδοτείται ένα σημαντικό βήμα προόδου για την οδική ασφάλεια πανευρωπαϊκά – ως απάντηση μάλιστα στους σχεδόν 20.000 θανάτους που καταγράφτηκαν πέρυσι στα οδικά δίκτυα της ΕΕ.
Υπέρτατος στόχος; Να περιοριστούν οι θάνατοι από τροχαία ατυχήματα κατά 50% μέχρι το 2030, με τα κράτη μέλη να έχουν στη διάθεσή τους μια τετραετία μέχρι να μεταφέρουν την οδηγία στην εθνική τους νομοθεσία.