- Το επαγγελματικό όχημα παράγει… χρήμα (μα απαιτεί ασφάλεια)
- Τα ελαστικά περιλαμβάνονται στο κόστος χρήσης (κυρίως σε ένα βαρύ επαγγελματικό όχημα)
- Έχουν πολλές «ζωές» (μα επιβάλλεται να διατηρούνται σε τέλεια κατάσταση)
- Η τεχνολογία τους εξελίσσεται διαρκώς
Το επαγγελματικό όχημα παράγει… χρήμα (μα απαιτεί ασφάλεια)
Τα επαγγελματικά οχήματα όλων των τύπων, ειδικά τα βαρέα (φορτηγά, λεωφορεία), είναι πρωτίστως και πάνω από όλα, «εργαλεία», τα οποία καλούνται να ανταποκριθούν σε συγκεκριμένες χρήσεις, με τη βέλτιστη αποδοτικότητα και το μικρότερο κόστος, καθόλη τη διάρκεια χρήσης τους.
Με αυτό το δεδομένο, είναι σαφές πως ο ιδιοκτήτης, ο διαχειριστής αλλά και ο οδηγός τους, επιβάλλεται να συμμορφώνονται με βασικούς κανόνες σε ότι αφορά στην εύρυθμη χρήση τους, προκειμένου αυτά να προσφέρουν τα μέγιστα αποτελέσματα/ οφέλη στην επιχείρηση, με το ελάχιστο δυνατόν λειτουργικό κόστος.
Παράλληλα, ο τομέας της ασφάλειας είναι μεταξύ των σημαντικότερων που επιβάλλονται να ληφθούν υπόψη, δεδομένου ότι αναφερόμαστε στην διατήρηση του υψηλότερου δυνατού επιπέδου αυτής, τόσο για το όχημα, τον οδηγό και το φορτίο του (του οποίου ενδεχομένως η αξία να είναι πολλαπλάσια του οχήματος), όσο και των υπολοίπων χρηστών του δρόμου.
Αν λοιπόν αναλογιστούμε πως τα ελαστικά είναι ουσιαστικά, το μοναδικό σημείο επαφής των πάσης φύσεως οχημάτων με το οδόστρωμα, καθίσταται σαφές πως συγκαταλέγονται μεταξύ των σημαντικότερων… εξαρτημάτων τους, και μάλιστα αναλώσιμων.
Τα ελαστικά περιλαμβάνονται στο κόστος χρήσης (κυρίως σε ένα βαρύ επαγγελματικό όχημα)
Σε ότι αφορά στο Συνολικό Κόστος Ιδιοκτησίας ενός φορτηγού (TCO: Total Cost of Ownership), τα ελαστικά κατέχουν το 5% περίπου με το κόστος καυσίμου (30%), οι αμοιβές του οδηγού (25%), το κόστος αγοράς ή μίσθωσης (15%) να αποτελούν τις βασικότερες ετήσιες/συνολικές δαπάνες που σχετίζονται με αυτό.
Ωστόσο, αν συνυπολογίσουμε πως η ελλιπής συντήρηση τους μπορεί να επιφέρει αναπάντεχες ακινητοποιήσεις του οχήματος ή ακόμη και τροχαία ατυχήματα, τότε ο ρόλος τους αναβαθμίζεται (σε σπουδαιότητα) σημαντικά.
Ακόμη και στην πιο απλή περίπτωση όπου ένα ελαστικό «κλατάρει», το όχημα πρέπει να ακινητοποιηθεί και αυτό έχει σημαντικά αρνητικές συνέπειες στο –έτσι και αλλιώς- «σφικτό» ημερήσιο πρόγραμμα των δρομολογίων του. Από τον κίνδυνο αλλοίωσης του φορτίου έως την μη τήρηση προκαθορισμένων χρονικών δεσμεύσεων που θα επηρεάσουν την ευρύτερη εύρυθμη λειτουργίας της εφοδιαστικής αλυσίδας (αργοπορημένη παράδοση φορτίου π.χ. προς μεταφόρτωση σε άλλο μέσο μεταφοράς όπως κάποιο πλοίο, αεροπλάνο ή τρένο), είναι σαφές πως ένα φορτηγό δεν μπορεί να έχει… απρόοπτα στο δρομολόγιο του, δεδομένου ότι σκοπός των πάσης φύσεως διαχειριστών στόλου οχημάτων (Fleet Managers), είναι να αποτρέψουν ακριβώς αυτό, διασφαλίζοντας μεταξύ άλλων την ανταγωνιστικότητα των υπηρεσιών που π.χ. μια μεταφορική εταιρεία προσφέρει και τη βιωσιμότητα της.
Συνέχεια του άρθρου >>>
Έχουν πολλές «ζωές» (μα επιβάλλεται να διατηρούνται σε τέλεια κατάσταση)
Δεδομένου του αυξημένου κόστους αγοράς τους και του μεγάλου αριθμού αυτών που τοποθετούνται ανά όχημα, είναι σαφές πως το κόστος συντήρησης, επισκευής ή αντικατάστασης τους, πρέπει να διατηρείται στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο, χωρίς απρόοπτα που θα επιβαρύνουν το λειτουργικό κόστος μιας επιχείρησης.
Σε μια προσπάθεια να εξοικονομηθεί χρόνος και πρώτες ύλες, οι διεθνείς εταιρείες κατασκευής ελαστικών έχουν εξελίξει
διαδικασίες που επιτρέπουν ουσιαστικά στα σύγχρονα ελαστικά να έχουν… πολλές ζωές.
Πέραν της αρχικής τους φάσης, όταν και πωλούνται ως καινούργια, το πέλμα ενός ελαστικού φορτηγού μπορεί να κάποια δεδομένη στιγμή να ξανά-σκαλιστεί (για να βαθύνουν οι αυλακώσεις του), να αναγομωθεί (όταν η φθορά έχει προσεγγίσει ουσιαστικά τον σκελετό του) και τέλος να σκαλιστούν οι αυλακώσεις του για δεύτερη φορά.
Οι παραπάνω διαδικασίες μπορούν να επιφέρουν εξοικονόμηση της τάξης του 10% - 40% σε δαπάνες για ελαστικά, σε σχέση με την αντικατάσταση ενός ελαστικού που έχει φθαρεί με κάποιο νέο κάθε φορά.
Παράλληλα, αναλόγως της χρήσης για την οποία προορίζεται το κάθε όχημα, αλλά και τον τύπο του,
έχουν εξελιχθεί ειδικοί τύποι ελαστικών, με συγκεκριμένες –εξαιρετικές- προδιαγραφές σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τους, αλλά και «χτυπητές» αδυναμίες σε άλλους τομείς.
Επομένως, όσο αποδοτικό και αν ακούγεται ένα ελαστικό με υψηλό δείκτη απόδοσης σε ότι αφορά στην περιορισμένη αντίσταση κύλισης, είναι σαφές πως η επιλογή του σε ένα χωματουργικό φορτηγό που κινείται σε μεικτά εδάφη (εντός και εκτός δρόμου), ίσως να μην είναι ενδεδειγμένη, καθώς η αντοχή του σε καταπονήσεις κατά την κίνηση σε σαθρά ή ανώμαλα εδάφη να είναι εξαιρετικά περιορισμένη.
Σε κάθε περίπτωση, η τεχνολογία και το δίκτυο υποστήριξης που όλες σχεδόν οι εταιρείες ελαστικών έχουν εξελίξει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο για τους πελάτες τους, επιτρέπει την συνεχή παρακολούθηση της κατάστασης των ελαστικών ενός οχήματος και την
έγκαιρη και προληπτική συντήρηση / επισκευή του, στο ελάχιστο δυνατόν κόστος.
Η τεχνολογία τους εξελίσσεται διαρκώς
Από τη χρήση νέων τύπων πρώτων υλών ως την πρωτοποριακή σχεδίαση και δομή τους, τα ελαστικά συνεχώς εξελίσσονται προκειμένου να μειωθεί το κόστος κατασκευής τους, να αυξηθεί η διάρκεια ζωής αλλά και η πρόσφυση τους.
Την ίδια στιγμή, αναβαθμίζονται και εμπλουτίζονται συνεχώς οι τεχνολογίες που σχετίζονται με την παρακολούθηση της κατάστασης τους και μάλιστα σε πραγματικό χρόνο.
Η απλούστερη τέτοιου είδους τεχνολογία που γνωρίζουμε είναι το σύστημα
TPMS (Tire Pressure Monitoring System), που μέσω ενός πομπού στην βαλβίδα του ελαστικού, είναι σε θέση να προειδοποιεί για τυχόν απώλειες στην πίεση του ελαστικού.
Ωστόσο οι λύσεις δεν σταματούν εκεί καθώς τα τεχνολογικά… άλματα εξέλιξης της τηλεματικής, έχουν επιτρέψει τη δημιουργία πολλαπλών νέων «εργαλείων» στα χέρια μιας επιχείρησης, πάντα ως προς την παρακολούθηση της κατάστασης και την έγκαιρη πρόληψη της συντήρησης ή επισκευής των ελαστικών.
